امید پرنده ای است که بر شاخۀ درخت روح فرود می آید و نغمه های بی کلام می خواند و هیچ گاه از خواندن باز نمی ایستد. آوایش، در بادهای سخت، خوش به گوش می رسد و چه طوفان سهمگینی است آن که بتواند این پرندۀ کوچک را رمیده کند پرنده ای که چه بسیار دل ها را گرم کرده است. من در سردترین سرزمین ها آواز او را شنیده ام و در غریب ترین دریاها اما هیچ گاه حتی در منتهای گرسنگی از من درخواست خرده نانی نکرده است
– Emily Dickinson
برگرفته از کتاب قلمرو زرین ٣۶۵ روز با ادبیات انگلیسی
دکتر حسین الهی قمشه‌ای
